Uzun bir ara gibiydi senden öncesi
Kış uykusunda mutluydum aslında
Kendimle yalnızdım son zamanlarda
Mağaram olmuş kabuk gözlerim kör
Tanıdıklar yabancıydı yenileri dost
Sayende fark ettim gerçekten değiştim
Önemsiz bir anısın ve hep anılacak
Olduğum güzel insan seninle doğacak
Son kötülüğüm ise yalan söz olacak
Ama o yalan ve sızlayan vicdan son kez
Damarımdan akınca, artık uyanıcam
Kaynayan kanımla kıştan kurtulucam
Kayıt Tarihi : 29.10.2024 23:59:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
İleride bakıldığında önemsiz ama güzel gözüken anların yaşandığında hal ettiği değeri görmemesi ve aslında karakter gelişimindeki yapı taşlarının yerine oturmasını temsil etmesi
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!