Hakanin tacindaki incitanesi

Çig tanelerinin yagmurlardan once birikmis oldu bir zamandi Aksam ustu dar patikada yururken masum genclimizin bizlere vermis olacagi agir yukten habersiz yururken yanimizda sadece okul cantalarimiz ve birde oyuncak ikliminden cikmis demir suluklarimiz vardi beslenme cantasi tasiyacak kadar kucuk olmasakta gulun kirmizi rengini bilmeyecek kadar da habersiz degildik masmavi deniz bizden epeyce uzak olsada uzerinden gececegimiz bir irmagimiz vardi okul vakti geldimi sabah leyin mavi önluklerde bulurduk kendimizi isildayan mavi önlüğümüz ve bir çift ayakkabiyla annemizin hazırlamıs olduğu kahvaltıyı alel acele yaparak sütümüzü bile içmeden okula beraber giderdik o yorgun gunun bize getirecegi tehlikeyi bile hice sayarak kararmis korkuluklarin korkutmalarina aldirmadan cileli dunyada kendimize cennetten bir kose kurarak hayatin soguk iklimine aldiris etmeden sacmasapan derslerden kaytararak kendimizin uydurdu fıkralarla kendimizi gülmekten kırıp geçirerek gunleri gecirirdik hayatimizi yaz aylarinin heycan dolu bir baharinda gecirirdik ben o sonbahar aksaminda kalmis bir yaprak tanesi gibi hep o yaz gunlerine donmeyi ozleyen o eski bahari senle kesfetmek isteyen ve yeni yillarin gelmesini bekleyen yineben