hayatın güzelliğini anlatmak isterdim
zorluklardan önce, bir güzele
güzelliğini anlatmak isterdim,
aynalardan önce..
aşkı,hayatı,yaşama sevincini anlatmak isterdim
Ey hayat neden üzdün bizi?
Değer miydi bize gösterdiğin şefkat?
Acıyı boş ver,bizde çok var ondan mutluluktan ne haber?
Nasılda geçiyor koca bir hayat,
Bitiveriyor uzun bir ömür,
Yok oluyorsun dünyadan,
Ne garip...
Bir de bakmışsın musalla taşındasın,
Ağlıyor annem mezarımın başucunda,
Ağlıyorum gece-gündüz,
Özlüyorum bütün güz,
Düşünüyorum zorlukları,
Sevemiyorum cevapsız soruları.
Aklıma geliyor soyutluklarım
Geriye ne kalacak,
Şiirlerimden başka.
Dolabımı boşaltacak gözü yaşlı anacığım,
Babam alacak kefenimi,
Peki ya aşklarım?
Annem bile istemezdi şiir yazmamı,
Kuşlar geçiyor önümden sessizce,
Yaralı kalbim ellerimde,
Bakıyor gözlerim, gözlerine,
Güzelliğin değiyor göz bebeklerime.
Özlemin çürütüyor beni
Kime sorar olduysam şiir yazdığımı,
Güldüler...
Ailem bile yüzüme bakmaz oldu,
Şiir yazdığım için,
Yalnız Cuma günü okulda,
Mukaddermiş dedi şiir yazmak,
Her günümde sen,
Her yerde sen,
Ne zaman düşünsem seni;
Unutuyorum tüm çirkinlikleri,
Seni bekliyorum;
Bırakıyorum geride kalmışlıkları.
Avutur insanı hayat,
Boş ver acıları koy ver at,
Sevincin üstüne huzur kat,
Ve her yere neşe saç.
Üç beş günlük dünyada,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!