henüz herşey tazeyken çıktım yola
çünkü tüm inancım yanımdaydı
daha seni tanımadan sevmiştim seni
sen daha yokken
yaşıyordum içimde seni
söylemek istediğim çok farklı bir hüzün
belki de son demindeydim güzün
çok keskin bıçak gibi gelsede sözün
hayattaki her karemin köşelerini törpüledim
her yaşanmışlık çocukken ele alınmış bir oyuncak
bir şehirde dolaşmak gibi senle sevişmek
gözlerin sahil kasabası
ellerin saçımı okşayan rüzgar
geziniyorum vücudunda yollar misali
yağmur damlıyor gözlerinden
Ayasofya'daydı dünyanın en büyük katedrali
Konstantin getirmişti bu değişimi
Bizans'a kucak açan bu gidişi
On kere tekrar öldü Konstantinus
Sasaniler,Bulgarlar,Araplar,Ruslar
bugün daha erken
dün ise çok geç idi
geç kalınmış yaşanacaklar
bugün için daha çok yeniydi
aslında yarına bağlanmaz her gün
bana bir çıkış bul
içine girdiğim yerlerden
kaybetsemde seni
sana yenilsemde kurtar beni
bana bir çıkış bul
Zaman gider, gittiği yerde durur
Bu an hep yaşanır
Saniyeler geçer, geçer gider de
Dakikalar takılır sen saatinde
Pilim bitti belki eridi gitti
denize bakar gibi baktım denize
seni sever gibi sevdim seni
hiç birşey düşünmeden nefret etmeden
tüm içtenliğimle
gördüm herşeyi olduğu gibi
orda kimse var mı? benden başka
gel-git yapan duygularla konuşurmuşcasına
orda kimse var mı? siluetinden başka
sesime karşılık bir ses olmadığında
yankılanıyordu sesim senin vurdumduymazlığından
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!