Nasılda bir hapishane kokuyor burası,
Renkler hep gri tonları,
Tamda ilkbaharın ortasındaydık oysaki,
yaşamımızda olduğu gibi,
bir yalnızlıktır akıp gidiyor,
kuşa, böceğe, çiçeğe olan özlemim gibi.
Dumanlı kız, dağların yari.
Dağlarsa benim düşmanım,
Dağların yüreği dağlanmış mıdır da ,
Işıl ışıl gökyüzü bile ağlar.
Aşk bitti, sevgi bitti,
Ömür bitti, heyecan bitti,
Bende bittim.
Yeni bir hayatın başladığının ifadesidir.
Her bitiş yeni başlangıç değil miydi!
Elveda.
İstemiyorum artık seni.
Su ve ekmeği istemediğim gibi.
Meğer her şey boşmuş,
Doğru olan mutluluğun tokluğuymuş.
İstemiyorum artık seni.
Toprağın suyu istemediği gibi.
Herşeyin en güzeli benimdi,
Aşkın, mutluluğun, hayallerin,
Yaşanmışlığında en güzeli benimdi.
Sende ise tüm mutsuzluklar ve ümitsizlikler,
Ama sende benimdin.
Seni sevdiğimi söylediğim
İlk akşam cumaydı,
Soğuktan yatamadığım bir kış gecesinde,
Isıttın yüreğimi,
Şimdi ise,
Bir cuma akşamı vazgeçtim senden.
Kafam bozuk bildiğin gibi değil,
İçim rahat değil ki;
Ulaşmışmıyım ki hedeflerime,
Yeni ufuklar ve hayaller,
Hayatın içinde olduğum halde,
O’ndan fazlasını istemedim.
Sadece ikimizin anladığı
On’dan fazla imgeydi.
Birçok hatalarım var,
Heyecansız hikayelerimin içinde.
Çok zamansız çınladı
Aşk zilleri kulaklarımda
Biliyorum ki dün akşam buralardaydın,
Kokunu duydum uzaklardan.
Birgün anlarsın elbet sende,
Kalp ağrısıyla uyanmayı,
Sessiz ve karanlık bir gece yarısında
Belkide kimsesiz bir yaşlı yurdundaki,
Keşkemlerdir son sözlerim,
Ya da kaldırımdaki tartıcı küçük kız çocuğunun,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!