Hakan Temur Şiirleri - Şair Hakan Temur

güz: çocukların kül rengi duaları kirpiklerine çöküyor
ansızın ve haince
ıslık gibi çıkardığı bir seste
bir nefes daha göğe değiyor
.
güz: gökten nasip ettiğini vurup yollarıma

Gök izinsiz el süremeden ellerine
Kokun sunuldu ilkin düşlerime
..
Divansız bin yıl çıkrık sesinde yalnızlığımın
Söz bir endazede infaza uzandı
Cilvesiz ve hünersiz

bir murad vardı balıkçı
yazılmamış bir mecnun
bir yiğit
bir deliyağız
...
leylasına yandı

kanatıp kalbimi
seni çizdim gölgeme
...
kokusu gül idi,kanımın
kokusu kevser
...

kulağıma bin yıllık bir masalın
gölgesi düşüyor bu sefer
kılı kırk yaran
ve divansız söz söylemeyen ben;
lal kesilip seni dinliyorum
...

bir eylül kasabasında
bir ince ıslık
bir boran
nefes biter
...
bir çağlayan kenarında

aşk /
ansızın çıkagelse kapıma
titresem
ölüp ölüp dirilsem
o anda sırra ersem
...