sırça camın arkasına gizlenmiş bakıyorlar,
doğru biliyorum çok korkuyorlar.
...
yutacak ya kocaman kalabalık yanlışı
hem de ne yutacak,
canı acıyacak ya, sırça camın ardının
Dönüşmüyor hiç bir mevsim atrık gerektiğince,
nerede şaşırıp kaldıysa kalp
nerede bitimse konuşulanın ana fikri
Kaldığım kadarı acıyıp duruyor Ankara'da,
Bir coşkunluktan, bir ölüm haline pasaportsuz geçiyorum.
Kaldığım kadarı vallahi çok acıyor,
Ellerimi beğenmiyorum
Yüzümü beğenmiyorum
yaz gelince gülebilirim sanıyorum
kırlangıçların
çınar ağacının dallarında
oynaştığını gördüğüm
vakitte
başımı omuzlarım arasından
bana geçmişi getirme
getireceksen yarın getir biraz
şöyle aydınlık yanından,kocaman
umut kısmından.
dün dediğinin içinden hiçbirşey
sana iklimler boyu
hoyrat sevmeler,
kıskanılacak
nazar değmesin aşklar sana...
sana,
bu şehir yollarında
ruhumun beni getirdiği
bu sergi salonunda olmalısın
şu yere uzanmış
duvara sarılmış resimler içinde bir yerde
kahverengi tonların içinde dalgalanmış
gördüğümde yüreğimi yaprak gibi titreten
İnsanlar ter döküyor ama, Anadolu hâlâ kurak....
insanlar çölde gül istiyor ama Anadolu yeşermiyor...
insanlar düşünüyor ama el uzamıyor ölüme bir adımbebeğe, doğuma bir gün kalaesmer kadına..
insanlar sevyor ama yarını olmayacak diye aykırı sevişmelerle ayrı düşüyor sevdalarına.Bu yüz-
den biçare fabrikada işcisi biçare demirler şekil alırken yarına
Seni unutmadım yaşamak
ellerimi nefesimle ısıttım
ovuşturdum avuçlarımı
araladım göz kapaklarımı
ankaraya kar yagıyor
ilk kar yagıyor
aylardan
Çoktandır ne yolculuğa çıktım
ne de kimseyi uğurladım uzaklara...
yabani bulacaktır beni şimdi
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!