Düşüncemle birleştirdim sevgimi
sana adadım tüm hücrelerimi
beynimi, kalbimi, hayatımı…
ümitlerime bağladım sürükledim
bitmeyen isyanımı, yokluğunu
Yine çöktü gecenin hüznü üstüme
Kaldıramıyorum zifir karanlığını
Kaldıramıyorum içine gömüldüğüm karanlığı
Çek gölgeni üstümden kalsın hüzün ayrılığı...
Göz Yaşlarımla bırak gecenin karanlığıda
İnce derin yaşantımdan kalan kırıntılar
parça parça bölünmüş hayat ufacık
film karesi gibi gözlerimde yokluğun
topladım kırıntılarımı büyüsün sevgin
En derinime saklan çıkarmak güç olsun
Derdim var vefasızım dermanım yok
çok sevgi yaşandı bitti hoştu...
Deli gönül ona hasretti ama içi boştu
devasızım cesaretsizim gönlüm hoştu
Bir çektirenim var gönlümü sarhoş eden
Bir not düşersin Gönül sayfama
belki anlatırsın tüm acılarını
bunca zaman yokluğunu
sana olan o muhteşem sevgimi
belki kimsede bulamadığın
derin bakışlarımı hislerimi
Son gidişin böyle sessiz mi olacaktı
hani bir duruş bir bakış ve bir haykırış
belki öfken belki pişmanlığın
belkide dur deyişimi beklemen
sessiz mi olacaktı gidişin...
Dalgalara bıraktım gözyaşlarımı
alıp götürdü benden usulca
alıp fırlattım sende kalan yalnızlığımı
rezilce gitti arkasına bile bakmadan
Of of neler çektirdi bana o gözler
Ne zaman yalnız kaldığımda seni düşünsem
anlamsız umutlarım bulutlarım çarpışır
sebepsiz bir fırtına çıkar yüreğimde
kurtar beni fırtınalardan tükendi umudum...
Kimse senin gibi muhteşem kokmuyor
Gizli gizemlerindi üstüme düşen
Parçalara bölünmüş sevgindi sensiz
yaşayan kalbimdi gizemlerinde
ölen birçok duyguydu gözlerinde.
Sakladığın gözlerin kayıp hayatta
İşte Gidiyorum…
Bana öyküsünü anlattığın sevgiye,
Yüreğimi güldüren gözlerine,
İçimi yakıp kavuran hasretine,
İşte gidiyorum sonsuz benliğine…
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!