Hakan Kurtaran Şiirleri - Şair Hakan Kur ...

ŞEHİT ARDA
======================
Namustur Vatan dedi, İzmir’den çıktı yola,
Uğurladı annesi, haydi hayırlar ola…
Yirmi dört yaşındaydı, Birlikte verdi mola,
İkinci devre asker, bazısı şimdi gar’da,

ŞEHR-İ MEKTUP
==================

Kavuşmalar askıda, ard ardına bu tehir,
Düşlerimiz gömüldü, ezdi bizi bu şehir.
İs yaktı şu gözleri, çok etkili bir zehir,

YÖRÜKLER...


YÖRÜKLER
=============

UNUTULMUŞ YEMİNLER
=====================
Ruhsal yapı çaresiz, ayrılmıştır bölgesi,
Karanlığın koynunda, yüze düşmüş gölgesi,
Çoraklaşan kalplerde, kayıtlıdır belgesi,
__Bir sonbahar yaprağı, şu kül rengi zeminler,

TİTREYECEKSEN TİTRE ARTIK
Hakan KURTARAN


Kalemler. kendinden olanlara yönelmez ama,
Kendini bilmeyenler, üstüne üstüne geliyorlar.

BİLSEN NASIL ÖZLEDİM
=========================
Seni görür gözlerim, kalbim seni seçtirir,
Bal dudağın ıslaktır, dokundukça içtirir.
Kaplamışsın dünyamı, yokluğunu biçtirir,
__Hazan yaşar gönüller, hüzünleri şişledim,

BU SON KALAN DURAKTA
=====================

Günümüzün insanı, bir değişik nesilmiş,
Kaderin faturası, şimdi bize kesilmiş.
Sürgündeki bu kalbim, yaşayan bir fosilmiş,

BULUNMADI ADRESİ
=====================

Bir odada düşlerim, tam karşıma dikilir,
Bu sevdalı yüreğim, hep sorguya çekilir,
Vazgeçilmez varlıktır, bu ruhuma ekilir,

BUNDAN SONRA BEN SENİN…
========================

Bir geldin ki pir geldin, şu kalbimi hep çeldin,
Voltajını yükseltip, matkap olup sen deldin.
Önceleri dalganda, önemsemez bir eldin,

BU YÜREKTE AŞK YAŞAR
======================

Yere düşmüş sevdalar, hasadını biçerim,
Susuzluğum bitmedi, ben soluksuz içerim.
Bülbül’dür bu lisanım, inleyerek geçerim,