Hakan Kılıç Şiirleri - Şair Hakan Kılıç

Hacivat-Baboli,naber nasıldır işin?
Karagöz-Hayra değil senin bu gidişin
Hacivat-Aman Karagözüm large ol biraz
Karagöz-Sükut dur, keza olmadan maraz
Hacivat-Cancan,kızma çağ milenyum çağı
Karagöz-Bağlayın şunu koparmış bağı

Komutan Mustafa Kemal Atatürk
Ve beraberinde milyonlarca Türk
Toprak istersen şayet milletimden
Bu toprağa toprak olur etinden
Haykırdı gür sesi ile dünyaya
Arzını bıraktı sade hülyaya

Derler, bana Beykoz`lu Ozan Hakan, cennet İstanbul benim şehrimdir.
İnce ruhuyla İstanbul`a bakan Orhan Veli KANIK hemşehrimdir.

İnceler, gönül gözü ile bakar, ruhum gizemli yaşam sırrına
Çağlamış duygular sel gibi akar,O dünyanın en uç sınırına

Biri der aspinto biraları
Biri der ödeyin kiraları
Ay ortasında biter paraları
Bir alemdir bizim güvenlik

Nöbet bekler elinde telsiz

Varsın bilmesin kimse bu derdimi
Öğrensinler cellat ipi gerdimi
Ağla üzerimi toprak serdimi
Affet beni ne olur anacığım

Kalmadı dünyanın hiç tadı tuzu

Aşkından tutuşsam savrulsa küller
Mezarım başında ötse bülbüller
Kefenim olsa bembeyaz güller
Yine unutamaz seni bu gönül

Ey şirin dilli gülyüzlü bebişim

Ey Avrupa dert katma derdimize
Bizi düşman etmeyin kendinize
Geçmişe kulak ver bak şu denize
Daha nicenizi döker milletim

Selam olsun burdan Kofi Annan`a

Korkma,korku salmaya çalışır dikta yönetim
Sönmeden o ampul tehlikededir hürriyetin
O benim halkıma nedir azar sanıyor yetim
O benim halkımdır şanlı Türk milliyetim

Satma kurban olayım uyma onlara sen celal

Dünyada biricik eşi bulunmaz
Bağında gül koparılıp yolunmaz
Kıyamam ben ona onsuz olunmaz
Güneşim yıldızım mahım Beykozum

Saltanat kurdun yer ettin gönlüme

Mevsimler değişmeden sen değiştin
Gözyaşlarım kurudu yanaklarımda
Hatırla sevgilim ne söz vermiştin
Dolaşırken Beykoz sokaklarında

Bir narin yağmur damlası idin