Bir hazan mevsimi gibi
benim sevdam....
bir gün açar,
bir gün kaybolur
bu toz bulutu dünya'da...
seni düşlerken
Adım yalnızlık benim...
ıssız sokaklarda dolaşan...
ben yalnızların adamı,
sen gecelerin prensesi...
elimde bir şişe şarap dolaştım,
durmadan gecelerce...
Duy sesimi bu akşam ey istanbul...
senin gibi yalnız ve çaresizim
katran karası gecelerde...
gökyüzünde ne bir yıldız var,
nede benim dünyam aydınlık...
içimde derin bir fırtına kopuyor,
yağmuryağıyor bugece
penceremin önünden...
yağmur damlaları düşsün,
saçının her bir teline.
öyle özledimki seni...(bedenini)
yağmurla gel bugece bana....
Bak gözlerime ıslak ve nemli...
sen gidince uzaklara,
ağlamaklı olur gözlerim
her ayrılığın sevdası gibi......
Kalbimi gömsemde kara toprağa,
göz yaşlarım damla olur,
Bir veda türküsü gibi yüreğim.
gözlerim seni arar,
bedenim seni özler.
kaç mevsim geçti ömrümüzden,
hangi güneşin doğuşunda yaktın yüreğimi,
yada hangi bahar sevmiştin beni.
ince ve ılık bir yağmur yağarken dışarıda,
buğulu camlardan baktığımda
sen gelirdin aklıma.....
yağmur damlaları,
düşerken gökyüzünden,
evimin camına...
Bir yıldızın gökyüzünü aydınlattığında,
Dünyamda yeni bir güneşin doğduğunu hissettim.
Meğer bu yaşanan doğanın bir kanunuymuş...
Tıpkı benim seni sevmem gibi,
Yada mecnun'nun leyla'sını sevmesi gibi.
Yaşanan onca sevmelere rağmen,
Bir gün
buda geçer diyorum kendime,
birgün gelir
buda unutulur.
belki'de hiç hatırlamayacağım,
sileceğim geçmişimi..kimbilir..
Soğuk Bir Kent
Gece gösterdi yine ürkek yüzünü,
sensiz geçen saatlerime bir gün daha eklendi.
yıldızlar;
gizlendikleri bulutların arkasından göstermiyordu,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!