Hayatta insanı en çok gitmez dediklerimiz, yada bitmez sandıklarımız bitirirmiş. Anlayamadım.
kül olmuş alevdim aslında kimsem olmadığı için değil de
yalnız olduğum için küskündüm insanlara.
Merhametsiz olandan aman dilenmezmiş, oysa benden çok şeyi alıp götürmüştü hayat önce konuşmayı unuttum, sonra görmeyi çok sonra anladım ki ben aslında kendimi bile unutmuştum.
Sevgilim bu sabah umut kokuyor tüm şehir, ve gökyüzü. Aklıma geliyor hep, bitmek bilmeyen hasretin. Gülüşlerine tutsak olduğum sevgilim.
Yine zambaklar büyüdü bilirim çok severdin, bugünde her sabah olduğu gibi seni yanımda arayarak uyandım.
Bütün evin her köşesinde seni bulma ümidiyle dolaştım, baktım yoksun sen yoktun, önce gözlerim doldu, sonra yüreğim tutuştu.
Bir sevdanın doğuşunda kayboldu umutlar. Sensizliğin ilk canımı yakışıydı.
Sen yoktun; artık olmayacaktın. Bütün şehirler sessiz, bende sensizdim.
Masum bir çocuk gibi gözyaşlarım yüreğime akıp durdu. Yine gün bitti. Gökyüzü karanlığa boyandı.
Başlamadan bittigini fark etmistim. Aslında bir bir tükeniyordu umutlar.
Camın köşesinde akıl hastanesi doktorların bile fark edemediği, bir adamın gözyaşları yalpalıyordu camları.
Neydi bu hüznün, bu domur domur dökülen gözyaşların neydi sebebi, korkar olmuştuk mutlu olmayı zihinlerimizden geçirmeye bile, gün be gün tükeniyor tüketiyordu hayat.
Bir süre sonra alışıyordu insanlar, hayat bir şekilde öğretiyordu, bir tokat gibi gerçek hakikat olan ne varsa.
Geceye düşmüştü yaşlı gözler biraz hasret biraz sen vardın merhamet yoktu.
Gülüşler sahte yalan dokunmuştu sözlere,
Unutmamı bekleme ne seni nede yalanların içerisinde kaybettiğim kendimi arar oldum.
Bir düzlük gördüm sanki ormanın içinde huzuru arayan bir yüreğim birde tenimin gölgesi sahipsiz yoksundu şimdi. Ellerin yoktu, gülüşlerin yoktu, birden kararmıştı gökyüzü, güneş çoktan gitmişti, geceyi gündüz eden ışık saçan bir yıldız gibi parlayan gözlerin yoktu.
Biter sandığımız ne varsa bitmedi.
Gidenler çoktan ihanet edip gitti;
Bir senin ihanetin benden gitmedi.
Unutmak istiyorum.
kaderime yazıldıysa çekerim.
Biter sandığımız ne varsa bitmedi.
Gidenler çoktan ihanet edip gitti;
Bir senin ihanetin benden gitmedi.
Unutmak istiyorum seni
kaderime yazıldıysa çekerim.
Biter sandığımız ne varsa bitmedi.
Gidenler çoktan ihanet edip gitti;
Bir senin ihanetin benden gitmedi.
Unutmak istiyorum seni
kaderime yazıldıysa çekerim.
Seninle başladı her şey, mutlu olma ümidi bile yoktu.
Yarım gülüşler arasında sanki sıkışıp kalmıştı o masum çocuk, henüz 8 yaşında.
Büyümeden kırılmıştı umutları, yaşından çok sanki dertleri daha hızlı büyüyordu.
Gülmeden ağlamayı öğrendi çocuk.
Sevmeyi hiç beceremedi çünkü hiç sevilmemişti.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!