Durma karşımda bakma öyle bana
Vursa da güneş sırtımdaki kambura
Yılların yükünü taşır bu beden bu omuzlarda.
Hikayeler yazamam belki ama
bir cümle ile bir yara ile anlatırım herşeyi
Savur beni rüzgara
gitmaliyim senden uzaklara
belki ruhum rahatlar senden uzaklarda.
Hasreti yükle omuzlarıma
tek acı bırakmam sana
sevda nedir sorma bana
yazdığım mektuplardan anlamadın mı hala.
illa yalvarmak mı lazım aşkı anlatmaya.
kırma kalbimi döndürme duvara
bir ayna parçası yeter bana
gülüşümün ardına saklanan o küçük çocuk nerde
bulamıyorum, göremiyorum onu
loş sokak lambalarının altındaki ıssız banklara,
güneşin vurmaya çekindiği arka sokaklara bakıyorum
ama gene bulamıyorum
beni benden alıp götüren
Güllerin solması kadar kısaydı aşkımız
belki bir sonbahar kadardı
Ufkumuz geniş olsa da
takdiri ilahi vermişti çoktan kararı
Pamuk ipliği kaderle örülmüştü sevgimiz
İnsani darbelere dayanıklıydı belki ama
Seni görenedek bakar körmüşüm haberin yok.
Etrafta cennetler varmış, mis kokulu
Ben ise cehennemin dip çukuru
Sevda vurgunu yemiş kırılgan bir dağ odunu.
Yokmuşum seni görene dek
Yaşayan bir ruhmuşum
Avuç avuç gözyaşı döktüm sen giderken
kurduğum hayalleri kağıttan gemilere koyup bıraktım denizlere
ama senin gidişine hala alışamadım.
kader dedim her defasında
bir damla nefese şükrettim
sevgi; küçük bir ırmaktır yüreğime akan
her akışın bir anlamı,
her dokunuşun bir tadı var yüreğimde
gülücükler var senden gelen
pırıltılar var gözlerimde
ayışığının vurduğu denizdeki
Serseri gönlüm alışamadı yokluğuna
Varken de alaborayım yokken de alabora.
Yokluğu öyle zor ki
kalıp savaşmak derman bırakmaz dağlarda.
Yolcuyum sensiz uzaklara
Sen varken sevgin alırdı beni götürürdü uzaklara
Yıldız olsam kayardım avuçlarına
dua eklerdim ona
alsaydın beni koynuna
ölsem melek olarak doğardım
yeniden yeniden AVUÇLARINDA.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!