Özledim ana çok özledim. Üstelik Yorgunumda ana çok yorgun
Hiç olmassa bu gece.
Beni buradan alsan.
Anne diye ağlayıp
Göğsünde sabahlasam.
Seni öyle her gördüğümde
Ben ölüyorum anne
Sen Artık beni tanımıyorsun
Ve ben ölüyorum anne
Ah mis kokun yine aynı
Yetişmeyen şu kalbim
Boşa atmasın
Uzanmayan ellerim
Kaşık tutmasın Ya o masum yavruya
Beni götürün
Yada kurtulayım
Erken geldin bugün dostum çok erken
Biliyorum yavruların var ve seninde karnın aç.
Ama benim şuanda hiç param yok.
Ama biliyorum birazdan gelicekler..
Ya biraz yün açarım .Yada bir iki yastık ver diyecekler.
Ömrü heba etmemeli
Hayat böyle bitmemeli
İnsanlara faydalı Bir şey bırakmalıyım Acele etmem gerek Sanki duracak yürek İnsanlara faydalı Bir şey bırakmalıyım Mazlumun faydasına Bu şehrin ortasına İnsanlara faydalı Bir şey bırakmalıyım Son nefesi vermeden Hesaba çekilmeden İnsanlara faydalı Bir şey bırakmalıyım
Sarmaşığım güllerin
Dört bir yanımı sarsın.
Benim için dünyada
Bir tek sen varsın
Buralarda bir adam vardı Bazen gördüğümde selam verir halini hatırını sorardım beyaz sakallı nur yüzlü orta boylu zayıfça bir ihtiyardı Selamımı alır ama konuşmaz yardımda hiç kabul etmezdi hepte bir işi varmış gibi acele ederdi eğik sırtında hep bir torbayla gezer Ne var içinde hiç bilmezdik Onu bir kış günü parkta torbası elinde bankta uzanırken bulmuşlar Üzerinde neredeyse 5 cm kar gece donmuş ölmüş garibim Alıp götürmüşler haberini aldım gittim yıkayıp kefenledik namazını kıldık defnettik garibi Mezarlıkta İmam o ben ve birde sen başka kimse yoktu.
Bu evi çok seviyorum.
Çünkü içinde sen varsın.
Mutfagın kokusunda sen
Çayımın deminde sen
Gölgelerde bile sen varsın.
Bana seslenişin
Üstü başı yırtık yama
Kirli olur nur elleri
Ceplerinde kuruş olmaz
Perişandır her halleri
İmtihan bu asıl konu
Büyük büyük kazanlar.
Yemek yaptım ben size.
Daldırdıkça kepçeyi.
Hiç bitmesin isterim.
Fırın fırın ekmeği.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!