Paramparça bedenim...
Bakarken yüzüne solumdan kanıyorum,
İlacı sende düzelmez ki yaralarım.
Birşeyler batıyor kalbime;
Acıyorum...
Avrupa haçında değil,hilaldedir tam iman
Elli yıldızda değil ayyıldızdadır turan
Aldanma sakın rusun ermeninin rengine
O kırmızıda değil bizimkindedir kan...
Sebepsizdi sevdam...
Salalara serilen sessizliktin sen...
Seni söyledim sabahların serseriliğine.
Sendendi sözüm sonsuz selamete
sensizlikte seni soludum,sakladım suçlarını
Uzaklara vuruyor güneşin aydınlığı,
Örtüyor bedenimi serdiğin karanlıklar,
Bak onlar da öğrettiler bana yalnızlığı,
Ardın sıra gelen,uçup giden martılar.
Bu kadar sessiz miydi dalga,deniz bu kadar tatlı?
Uzaklara vuruyor güneşin aydınlığı,
Örtüyor bedenimi serdiğin karanlıklar,
Bak onlar da öğrettiler bana yalnızlığı,
Ardın sıra gelen,uçup giden martılar.
Bu kadar sessiz miydi dalga,deniz bu kadar tatlı?
Benim sensizlik kokan akşamlarımda
Çektiğim çilenin günahı gelecek aklına
Kıvranıp donacaksın sıcak yatağında
Ve gayipten sesler duyacaksın...
Duyacaksın! ki beni hatırlayasın,
Yürüyorum uçsuz bucaksız yolları;
Hani belki sana çıkar diye sonları
sensizlik vurdu da kurşun gibi gecelere;
ismin kalbime sığmadı ondan böldüm hecelere...
İmkansızdın anlayamadım,
ve affet izin almadım gözlerinde boğulmaya...
kalbi sürgünde bir bedenimayaklarının önüne düşen,
sürgün ki sen bana işte o kadar uzaktın...
Gözyaşımdın ağlayamadım,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!