Şimdi ıslıklar susuyor ve bir şarkı çalıyor kırılmış gramofondan
Biraz asi çalıyor biraz mavi
Biraz da sevda renginde çalıyor.
Güneş yüzünde kırılıyor milyonlarca melek gibi
On bin renge boyanıyor dünya.
İşte yine bir eylül sabahı
Şarkılara uyanan ruhu kalbim adını şafağa yazar
Kelimeler boğazıma dolanır ve sensiz ağlar.
Ah umudum dönmeyeceğini bile bile şarkılara umut bağlar.
Yıldızsız gökyüzü, adınsız çınar ağacı
Silinmeyen gözyaşım ve siyah kaderim
Yine aynı köşede ruhumu sallayan.
Darağacı sözlerin bir gecenin siyahına yazılan.
Umutsuz bir bekleyişin eceli kırık hayallerim.
Bir gece uykumu bölen en sessiz bir serzeniş.
Ve aynı gece ellerimi yaktığım, kalbimi yaktığım,
sabahı yıldızlara sattığım gece.
Gözlerim, zindanında seni bekleyen sonsuz
Gelmediğin, beklediğim her gece adın ruhumu eritir
Kelimelerimi bıraktığım sensizlik
Gelir de durur acıyan yanımda
Adın dilime nur olmuş serzeniş
Gözlerinde ölmeyi sevdiğim
Mor salkımlı cumbalar adını hatırlatır
Yarını lalım diye bağrıma basarım ya
Sensizlik anlatan şarkılar cennet diye haykırır,
Benim cennetim varlığında gizli nurdur.
Öyle korkuyor ki yüreğimin seni
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!