Son duman son ateş ve son mesaj
Sana içtiğim sigaradan kalan son nefes
Cayır cayır yanan içimdeki yanlızlığım
Bir olduğuna ve görünmez olduğunu bildiğim halde
Özlemine ve tutsaklığına yatmışım günlerimi
Şimdi kafamı kaldırınca masadan
Hiçbir yere tutunamazsan eğer düşerken
Bilki içinde biriktimişsin korkularını ve boşluğu
Bir balon gibi açılmazsan ufuk çizgisene doğru
Bir elinden yanlızlığın bir elinden tutsaklığın çekiverir
Gidemezsin düştüğün yerden başka bir yere.
Bu resime yıllar sonra tekrar baktığında
kendini aynı göreceksin.
Ama seni ne ruhun ne de aynalar aynı görmeyecek.
İşte o anda tam o anda
yaşadığın aynı zamanın içinde,
bambaşka biri ile tanışmış gibi
Bütün günlerim
Şu avucumun içinde
Ter içinde kalmış
Gözyaşlarımla
Zaman gectikce açılıyor
Ve akıyor parmaklarımın arasından
Uykum kaçtı belki sana gelmiştir
Yada bir yanağından öbürüne atlayıp
Heryerine çiçeklerle yayılmıştır..
Şu karanlıkta, şu sessizlikte sevgilim
Eğer bir neden varsa beni yaşatan
Yaşattıkça ruhumu dolduran
Boynumdan geçen yolların birinde
Bir yumuşak kokulu kızın sesi yankılanır
İçim içime sığmaz
Bir koşarım dağlara
Birakırım kendimi sokaklara
Ne kaderim varsa yazılmış alnımda
Nereye baksam bu şehirde
Hepsi ne gerçek ne de sahte
Bir garip hava var üzerimde
Ne gördüğüme ne de görmediğime inanırım
Bırakırım salıncak gibi ruhumu
Gezerim bulutların üzerinden bu şehirde
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!