Kimsesizliğimin yiğit sesi,
Tükenmiş mısraların hevesi,
Tozlu yılların asil deseni,
Söyle! Yorgun güzel gidiyor mu?
Asırlara ki; meydan okuyan,
Hüma kuşlarının kanat vurduğu o dağlar,
Zümrüdüanka’nın yalnızlığına da ağlar.
Yağmurlar sözlerini ağlayarak heceler,
Her damla,süzülerek gözlerinde geceler.
Seher vaktinde hasretinle şiir demlerdim.
Beyhude sözlerim eserken serince,
Sandım,şairliğim her şeye yetermiş.
Sahipsiz mısralar gerçeğe erince,
Meğersem evvelden hayalini vermiş.
Uçuşup giderken gurbetteki kuşlar,
Söylerken mısraların çığlığında
Bülbülün sitemi gülü soldurdu
Mağrur gecelerin aydınlığında
Titrek kıvılcımlar lahzada durdu
O sarı saçların
Şiirlerimden dökülen heceler,
Yokluğuna kavuşmak istemişti,
Yalnızlığımı kuşatan geceler,
Varlığını gizlemek istemişti.
Olmadı…
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!