elinde bir çiçek koşarak gelen bir çocuk sevgim
karşılayan olmasada koşmaktan yorulmayacak
elimdeki çiçek solmuyacak biliyorum
çünkü onu göz yaşlarımla besliyorum
bir engel atlayıp üstünden yine koşacağım
avutuyorum kendimi yağan yağmurla
yuruyorum hiç yurumemiş gibi bu yollarda
hiç sanki seni düşünmemişim bu yollarda
yine yine tekrar tekrar sarıyorum seni
yağmur hızlanıyor gittikçe
göz yaşlarımdan boğulmazsam
anlatıcam sana herşeyi
neydi ve ben ne halde
seni aradım bilmediğin meyde
saklamanın bi anlamı yok
hersey güzeldir benim için ve güzel olan herşey geçicidir ondan
beyaz beyazdır belkı size göre ama bana göre kefen
yanlızlık bi üzündür belki sizin için ama benim için bi erdem
yaşarken ağlarsınız belki
ben öldükten sonra sizin için ağlıyacam kaldığınız için
sevmenin ne demek olduğunu sorsam size belki dersiniz içimizde
ne bir kalem nede bir kağıt
yetmedi seni anlatmaya
kaç saat nasıl başlasam diye düşündüğüm
anlatmaya çalıştığım sevgim
ne kadar seni seviyorum desemde
sana yazıyorum sana
hiç kimse umrumda değil anlasana
seni sendiğim diye mi bunlar
yoksa sevmenin değierini anlatamadım diye mi
kalktım bi gece yarısı
Mahzun sabahların
Çilekeş sokaklarında dünyaya geldik
Kimse sormamıştı bize yaşamayı
İlk adımımızı atacağımız sokaklarda
Uyuyorduk hep biri uyandırana kadar
sana yazıyorum sana
hiç kimse umrumda değil anlasana
seni sendiğim diye mi bunlar
yoksa sevmenin değierini anlatamadım diye mi
kalktım bi gece yarısı
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!