Hakan Arıkan Şiirleri - Şair Hakan Arıkan

Sevgimden umudunu kesme.
Henüz tüm istiridyeler açılmadı;
Yüreklerimizin okyanusların da.

Hissediyorsan içindeyim,
Hissediyorsam içindesin,

Biliyor musun?
Ben ilk kez düştüm dama,
Hiç bakmadan ardıma.

Bu dört duvar,uzanamadığım ranza,
Kim bilir ne kadar uzak,

Çok içerdi;
Hem cigara,hem rakı.

Akşamları Neyzen deyiz,
Cigaranın en katmerlisini,
Rakının en sekini içiyor.

İsim Bulamadım;
Kendime,
Arkadaşlarıma,
Yaşadığım aşklara.

Doyamadım;

Çalmayı seviyorum;
Sokaklar da ıslık,
Kendim den zaman çalmayı.

Çalmayı seviyorum;
Kimseler uyanmadan güneşi,

Küçücük yüreklere,
Ufacık akıllara sahiptik.

O küçücük yüreklere kocaman aşklar,
Ufacık akıllaraa,
Bir sürü yalanlar soktuk.

Geceleri seviyorum,
Koşuşturmaların,
Kavgaların,
Bütün çirkinliklerin karardığı,
Kaybolup gittiği geceleri seviyorum.

Senin içinde iki ayrı insan var.

Biri;
Dans etmeyi bilmeyen,
Yüzünden gülümseme,
Gözlerinden umut eksik olmayan küçük bir çocuk.

Ölümü,
Sıkça düşünür oldum bu araları.
İşsizlikten mi,
Uzun süren yalnızlıktan mı,
Kendimi sevememekten mi bilmem.

Aşk;
Sıra dışı olmalı.
Küçük bir çocuk gibi büyütülmeli yürekte,
Biraz asi,
Biraz uçuk,
Alabildiğince saf ve şefkatli.