İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Koca bir ömür değil mi insanı insan yapan. Yaşadıkların beş para etmiyor bu cihanda. Bir varsın bir yok olmuşsun. Acılarla yoğrularak güçleniyor insan gerçekten, gerçekten fark ediyor yaşananlar. Hep acı çekmekle oluyor ama mutlu oldun mu tecrübe olmuyor bu hayatta. Mapusluk yatmadan özgürlüğün tadı çıkmıyor, ölümü yaşamadan hasret anlaşılmıyor. Efkarın mı var sal tüm umutlarını gökyüzüne, bulutlar boşa yaratılmadı unutma, bir gün bereketi tam üstüne yağar, hafif ıslanmış gibi olsan da kim bilir ...
