Hayatın dönülmez hayallerinde takılı kaldım.
Aklımı fikrimi yokladım, hayallerde takılı kaldım.
Yaptığıma yandım, yandım yandım.
Ama nafile, boş hayallerde takılı kaldım.
Niye böyle yaptım, niye böyle oldum, diyemedim kendime...
Yağmur yağar inceden inceye,
Sessiz sessiz ağlar durur.
Yağmur ağlar ağlar durur.
İnceden inceye yağan yağmur.
Yağmurlar yağdığı anda
Bende ağlarım o anda
Yağmurun sesine karışır sesim.
Kimse duyamaz ağladığım sesi
Yağmurlar yağdığı anda
Ölümde gülümser insana
Ve insanda gülümser ölüme
Bir tebessümle anlaşırlar
Ve dünyadan bir tebessümle ayrılırlar
Ağlayamamak çok kötü bir şey…
Ağlamak isteyip de ağlayamamakta öyle…
En güzeli, bu kötü durumdan kurtulmak.
Ve ağlamak, ağlamak, ağlamak.
Anne, dünyalara değişmez bir dünyasını.
Ve kırılsa da kolu kanadı
Yinede ah etmez can anası!
Çünkü vardır can’ına vereceği birde canı.
Bir yangın yerinde her yeri ateş alacak.
Ateşe karşı bir kan var; suya eş olacak.
Kanını bir su misali her an akıtacak.
Bu kanla ölen milyonlarca şehit olacak.
Bir kırmızı gül ile tutuştu gönül bahçem.
Gül yakmaz da dikeni yakar dediler
Dikeni değildi beni yakan kavuran; güldü.
Ve gül kahkahayla güldü, güldü.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!