Sızmıştı Hakan
Kapısı açık büroda
Masasında votka
Kalk dedim Hakan
Ne bu halin böyle
Uyan hadi uyan
Sabah saat on daha
Akşamdan kalık mısın
Eve gitmedin mi yoksa
Unut gitsin
Menekşe'leri, Birsen'leri
Hadi bilmedin
Serap'ın da kıymetini
Ne diyeyim bilmem ki
Saklama benden gözlerini
Suçlusun, susuyorsun
Diyorsun ki ağlamaklı
Benden bir bok olmaz
Ah be Hakan
Bu sen değilsin
Kalk bir silkin
Sen benim bildiğim
O utangaç, duygusal
Şişman çocuk değil misin
Bu mudur derdin
Biliyorum zekisin
İstesen varya
Onbeş günde karşıma
Filinta gibi dikilirsin
Hadi Hakan
Uyan
Kayıt Tarihi : 5.6.2006 14:26:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Hikâyesi şiirdeki gibi. Sevgili Hakan, en sevdiğim akrabalarımdan.
![Ayşe Adlım](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/06/05/hakan-4.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!