Yollara köprü oldum çaylara bent
Yunus gibi yandırdı da aşk beni
Boynuma sevdadan attılar kement
Susuz çöle döndürdü bu aşk beni
Kimi deli, kimi mecnun dediler
Beni hep yerden yere de vurdular
Bazen de sözlerle taşa tuttular
Yaktı yıktı kül etti bu aşk beni
Bu aşk yüzünden görmedim sefa
Gönül yüzünden çok ta çektim cefa
İyileşmez bur derde düştük bir defa
Tabibe muhtaç etti bu aşk beni
Aşk yüzünden gönlüm bahar yaşıyor
Halil gönlün coştukça da coşuyor
Beni gören derya deniz sanıyor
Hak yola soktu yakan bu aşk beni
Halil ÇOLAK 12.04.2010
ANKARA
Kayıt Tarihi : 13.4.2010 07:39:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!