Hak'tan Alâ Yar gibi

Bilmedin iyi hal bilmedin gönül
Yanıp durdun bir amansız har gibi
Sığamadın sanki koca aleme
Bu kainat bir gönül’e dar gibi

Çırpınır, çırpınır durursun boşa
Şu Alemde senden başka yok Haşa
Heder alman için ne gelsin başa
İbret alıp adam olmak zor gibi

Kırk senedir taşı taşa vurdum’da
Taşlar dize geldi çöktü önümde
Ekmek oldu bu günümde dünümde
Sadakat’la bir vefalı er gibi

Çakarken sözümü mermere taşa
Bunca emek boşamı’dır de boşa
Sana sözü geçmeyen şu vay başa
Yaktın gönül senelerdir har gibi

Derdine yandığın dostların hani
Arayıp sordumu dar günde seni
Kimi seni yerdi övdü kendini
Sanki susmak ona geldi ar gibi

Anlayan yok artık deme sen’demi
Kimse yad etmiyor unutmuş dünü
Güya kurtulmuşta yaşıyor günü
Ben kurtuldum yansın Alem der gibi

Kondun daldan dala söyle ne buldun
Uğraştın didindin deki ne bildin
Her ne aradıysan kendinde buldun
Varmı söyle bir selamet ser gibi

Şeref’im aynadır gönül gönül’e
Söz dinle'be gönül uyma gafile
İlahi yoldan git ulaş menzile
Bulamazsın Hak'tan alâ yar gibi.