Varlığın bir kahır, yokluğun zulüm,
Kurtulsam elinden gelse de ölüm.
Asla gitmeni de istemez gönlüm,
Bunun bir ortası yok mudur gülüm?
Nazların inan ki çekilmez oldu,
Sabrımın küpleri lebalep doldu.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Değerli hocam güzel şiirinizi beğenerek okudum
En kalbi duygularımla tebrik ederim.
Emeğinize yüreğinize sağlık..
Hoşça kal Şiirle kal.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta