Akşamlar, belli ki çok karanlık.
Gerideki ömür sanki bir anlık.
Yarınlarsa; hem sisli, hem dumanlı,
Eyvah! demeye niçin gücümüz çok?
Sineler sitem dolu, hem de kin.
Bu kötülükleri sunanlar kim?
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Farklı bir üslub hoş bir anlatım ,tebrikler..
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta