Televizyona inandık,
Konuşanlar adam sandık.
Dut yemiş bülbüle döndük,
Parayı veren şakıyor.
Derdin olsa kanser, verem.
Var mı iç yüzünü gören?
İlaç veren doktor bile,
Şöylece bir an bakıyor.
Önce başlar bir tütün sar,
Ardından bir sigara ver.
Rakı, şarap, bir de esrar,
Kafayı kıran çekiyor.
Meşhur söz oldu, üç! üç! üç!
Üç kolay da bakmak güç.
Bizim evdeki sonuç,
Işığı gören çıkıyor.
Bizim gözümüz ekmekte,
Adamın gözü yüksekte.
Geçmişte ve gelecekte,
Düzeni kuran yakıyor.
Atasözü öğüt vere,
Bana iğne, bana göre.
Çuvaldızı da bizlere,
İğneyi vuran sokuyor.
Savaşta ölen canları,
Açlık çeken insanları,
Düşünürken tam bunları,
Kafayı yoran bıkıyor...
Kayıt Tarihi : 6.6.2015 01:42:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!