Hak evi gönüldür ebedi yurdum

Azgın nefsim hepten yük oldu cana
Sırtımdan atmaya uğraşıp durdum
Hem de kötülüğü çok oldu bana
Yıllar yılı boşa kendimi yordum.

Canı ne çekmişse ister ki olsun,
Kar zarar demeden borç ile alsın
Ona da bu işin hep keyfi kalsın!
Pişmanım, akılsız kafama vurdum.

Zevklere aldanmak yanlışmış meğer
Nefsine aldanan boynunu eğer
Keyf keka dan başka olmaz sa değer
Niçin yaşıyorum? Nefsime sordum.

Bir gönle girerek, kalsam ebedi
O gönüller kulun, kulluk mabedi
Hakkın bizle, olan münasebeti
Meğer gönlün deymiş irtibat kurdum.

Durmuş oğlu bilsen iyi niyeti
İyi niyet elbet işin diyeti
Nefiste, gönül de Hakkın ayeti
Hak evi gönüldür ebedi yurdum.