Hak Etmemiştim Şiiri - Mehmet Nacar

Minnetten usandı, dil de, kalem de,
Beni el görmeni hak etmemiştim.
Aşkımı unutup, başka âlemde,
Hayaller kurmanı hak etmemiştim.

Kırılmış iğneyle kuyular kazdım,
Gözünün rengine ömrümü yazdım.
Yolunda topraktım, elinde sazdım,
Sırtımdan vurmanı hak etmemiştim.

Hüznümün külleri senin ürünün,
Hasretin resmidir, âlemde ünün.
Vefasız olmanın bin bir türünün,
Sırrına ermeni hak etmemiştim.

Hüzünlü halinden sevgi umduğun?
Kahve gözlerimden eksilmez buğun
Yaralı kalbime en son sunduğun,
Zehirden dermanı hak etmemiştim.

Kalbimin ucuyla beş yıl taradım,
İpek saçlarında kaldı muradım.
Yalvaran ellerle vuslat aradım,
Hasrete sarmanı hak etmemiştim.

Adını yazarım, sabır taşıma,
Hayalin mevsimdir, hasret yaşıma.
Ayrılık ipinden dertli başıma,
Çoraplar örmeni hak etmemiştim.

Rakibim olmadan gemiler yakıp,
Gitmezdin kalbimi kırık bırakıp.
Sağır sultan gibi yüzüme bakıp,
Alaycı durmanı hak etmemiştim.