Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Öz, söze, söz eyleme dönüşmeyince, başa geliyor bir sürü bilmece...
Şiir ve hikayesi çok güzeldi.
Geçmiş / an ve gelecek. Çok farklı değil aslında.
İnsan ilişkileri, iktidar toplum ilişkileri, yaşam ilişkileri her devirde aynı. Sadece ilişkiler boyutunda çeşitlilik ve araçlar farklı. O nedenle özler sürekli aynı. Öz kavrandığında zaten iş bitiyor.
Padişahlık, demokrasi, cumhuriyet, diktatörlük falan filan. Nedir ki?
İktidar toplum ilişkisinden başka? Özü aynı, görüntüleri farklı.
anlayan için derin anlamların ve derslerin yoğun olduğu bir çalışma..
kutlarım.
Bu şiir ile ilgili 12 tane yorum bulunmakta