Hak Edileni Yaşama Şiiri - Mehmet Yakışır

Oysa her şey ayan beyandı
Gözlere sokula sokula yapıldı
Seyrettik sadece!
Sustuk! İki büklüm sığdığımızdan olmama adına
An geldi yetmedi suskunluğumuz ağalara
Semtin delileri türüyordu tek tük
‘Kral çıplak!’ diye haykırıyorlardı
Deli işte!
Daha da küçülen pay için yürüdük üzerlerine üzerlerine
Hesapların ötesinde savunduk onları
Kralcıydık hepimiz!
Yedikçe yediler
Aldıkça daha çok istediler
Biz vermeyi şeref saydık!
Oysa onlar bir avuçtu, biz milyonlar
Derler ya ‘tükürsek tükürüğümüzde boğulurlardı’
Onlar tükürdü, biz şükür çektik!
Ömür gibi, kaynaklar da tükeniyor bir yerde
Payları azaldıkça birbirlerine girdiler
Yoktu meşreplerinde zayıfa yer!
Dışladılar tökezleyeni, kendilerinden de olsa
İki zalimin savaşını seyrediyorduk ara ara
Nefes aldık bir süre zalim değiştikçe
Kustuk biriktirdiğimizi giden zorbaya
Yalağı olduk zulme başlayacak olana
Seviyoruz korkuyu!
Seviyoruz dizginlenmeyi!
Yetiyor bize açlıktan nefesimizin kokmaması
Ve hala şükrediyoruz tükürüğe boğuldukça