Hak Dostu Şiiri - Nurullah Muslu

Dostluk ateşiyle yanan gönüller,
Dostuna methiye söyleyen diller,
Dostluk için rengarenk açılsın güller,
Dost dostun ekmeğidir aşıdır,
Dost dostun yüzünde hilal kaşıdır.

Birine dostum dedinse canına candır,
Artık o damarlarında dolaşan kandır,
Uğruna dere tepe okyanuslar aşandır,
Dost dostu için yaşar mayasında özüdür,
Dost dostun dünyaya açılan iki gözüdür.

Bülbüle sorsan dost bağında gül olur,
Bazen Sıddıkım der Ebubekir'i bulur,(ra)
Pınarı kuruyan şelalede şırıltı durur,
Gürül, gürül çağlasın, dostluk şulesi,
Cıvıl,cıvıl karışsın kuşların sesi.

Dost dostuna darılamaz kızamaz,
Dost dostunun mezarını kazamaz,
Dost dostuna acı sözler yazamaz,
Dost dostun elidir ayağıdır başıdır,
Dostuna Kabe'de Hacerülesvet taşıdır...

Dost kalemlere Şukranlarımı arz ederim efendim...

yüreğine sağlık kutlarım dostlukların baki kalması dileğiyle
buda benimki
E Dost!

A dost! Tende canım yandı,
Gör gördüğün leyle sandı,
Dost ateşine yanarken,
Serap-ı hayale kandı,

A dost! Sensin benim derdim,
Al ateşe ateş verdin,
Dost ateşine yanarken,
yolarına canım serdim,

Gündüz dedim gece oldun,
Bir okunmaz hece oldun,
Dost ateşine yanarken,
Nicelerden nice oldun,

Hayal oldun düş oldun,
Didelerimde yaş oldun,
Dost ateşine yanarken,
Akıl sır ermez iş oldun,

A dost! Dostu görem dedim,
Dosta yüzüm sürem dedim,
Dost ateşine yanarken,
Can isterse verem dedim,

Gönül can-ı cananda can,
Dosta hasret gider öz can,
Dost ateşine yanarken,
Ne ten kaldı ne tende can... Bilalozcan