Ya Rab, yandır özümü; kavruldukça Hak desin,
Hakk’tan gelen her neyse, bana müstahak desin!
Çiğ kalmasın tek zerrem, küllenmiş köze dönsün,
Öyle pişsin ki nefsim, tekrar, tekrar Hak desin,
Hakk’tan gelen her neyse, bana müstahak desin!
Açılınca çenesi, sanarsın ki laf dağı,
o kadar da önemli değildir bırakıp gitmeler,
arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.
utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer…
belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine derince bakmasalardı eğer…
Devamını Oku
arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.
utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer…
belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine derince bakmasalardı eğer…
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta