Bir davanın fikir babası olursun,
Yanında kimseyi bulamazsın. . .
Bazen yanında mecburi figüranların olur, göstermelik duran.
Fedakârca, vefakârca yürüyen,
manevi idraklı, bedel ödemeye hazır kimseler olmaz.
Zaten herkes senden daha iyidir her zaman.
Sahnedekiler eleştirilir ya, eleştirilirsin hep.
Bırakıp gitsen beceremedi olur,
Aslında sana da olmaz olan, olan davaya olur, yani sahneye.
Geçmişte nice sahneler boş kaldı böyle.
Sahnedekinin;
Dışında kelle var, içinde et yok.
Öksüz, yiğitsiz, etraflarında adam yok.
Sen bırakma, ölsen de bir davayı bırakma,
‘’İçeride kanayan yara var, dışarıdan görünmez’’…
Böyledir HAK DAVA!
Taşsız, dikensiz olmaz bu yollar…
Kayıt Tarihi : 28.4.2018 13:31:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
YOLUN SONU TASAVVUF KİTABINDAN...
![Mehmet Sedat Kurt](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/04/28/hak-dava-3.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!