Hak Aşıkları Şiiri - Ramazan Pamuk

Yatak yatmaz taş yastığa baş koyar
Seherde çırası yanar aşığın
Yarinden başkası olunca ağyar
Dili maşuğunu anar aşığın

Maşuğundan ayrı kalsa dertlenir
Tenhaları mekan edip yurtlanır
Göz göz olup yaraları kurtlanır
Yarası içerden kanar aşığın

Susuz kalır susuzluğun bilemez
Ondan gayrı başkasını dilemez
Elin atıp göz yaşını silemez
Akar gözlerinden pınar aşığın

İniş bilmez yokuş çıkar yolları
Yalın ayak geçip gider çölleri
Mecnun gibi garip olur halleri
Bilmeyen derdini kınar aşığın

Firkat yükün denk eylemiş sırtına
Dinmez yüreğinde kopar fırtına
Ahı göğü delip çıkar zatına
Mevlası aşkını sınar aşığın

Hilkati aşıklık var ise serde
Mihnete katlanıp düşesin derde
Gerçek aşıklara açılır perde
Vuslatı bayrama döner aşığın