Karalamalar 48 - Hak Şiiri - Recep Akıl

Her zaman umut etmeye, hayal kurmaya, inanmaya, inanmamaya, çalışmaya, eğlenmeğe, sevmeye, sevilmeye ve daha buna benzer pek çok şeye hakkı var insanın.

Buna “Yaşam Hakkı” denir ve bu hak Yaratan tarafından daha doğduğu gün verilmiştir insana. Bu dünyayı terk edene kadar da ona aittir.

Bunun kullanılması hiçbir fani tarafından engellenemez. Yeter ki kişi kendisinin bu hakkına el uzatılmasına izin vermesin ve onu terk etmesin.

İnsanoğlu hayatından vaz geçmeyi bile göze almak pahasına izin vermedikçe Cenab-ı Rabbül Alemin'in kendisine bahşetmiş olduğu bu hakka hiç kimsenin el uzatması mümkün değildir. Azze ve Celle...

Bilinmelidir ki biri bir başkasının yaşam hakkını elinden almaya kalkışıyorsa ya da alıyorsa bunun olabilmesi yine o kişinin kendisinin izin vermesiyle mümkün olur.

Başka bir deyişle kişinin hakkı olana sahip çıkması kendi kendisine sahip çıkması demektir. Kendisine ve hakkına sahip çıkamayana bir başkasının sahip olmasıı mukadderdir.

Bu durumsa insanı ister istemez köleleştirir ki bir insanın bir başkasına bağımlı olması hiç istenmeyen bir şey olsa gerektir.

Her ne kadar günümüz modern toplumlarında bilinen anlamda köleliğin ve köleciliğin olmadığını söylemek mümkünse de kendi iradesini işlevsiz hale getiren ve onu kullanmayı beceremeyen kişi bence köledir.

Çünkü insanın Yaratan’ı tarafından daha doğuştan kendisine verilen özgürce yaşama hakkını kullanmayı başkalarının eline bırakıyor olması başka hiçbir şekilde tanımlanamaz.

İnsan yalnızca kendisini yaratan mutlak Güç karşısında boyun eğmelidir.

Bunun dışında her ne olursa olsun kişi kendisine verilmiş olan 'Hayat Hakkı'nı' hiç kimsenin eline bırakmamalı kendisi için sadece kendisi bunu kullanmalıdır.

Yaratılmış olanın bir başka yaratılmış olana kul olması Yaradan'a büyük bir haksızlık etmek demektir. İnanmış bir mümin Rabbinden başka hiç kimseye kul olmaz.

Kulluk sadece Allah'adır (c.c.) başka hiçbir şeye değil./24.04.03