Harap ettin insanlığı
Seçtin toptan karanlığı
Onca kültürel varlığı
Yok saydın sen, hain zalim
Nice canlar aldırdın
Nice çiçek soldurdun
Nice gönüller kırdın
İnsanlıktan uzak zalim
Sönmüş ulu güneşin
Zalimlikte yoktur eşin
Doğrumu böyle duruşun
Güven duymam, sana zalim
Doğruca anmam ismini
Kırdın sen nazik tinimi
Batırdın yüzen gemimi
Ah zalim, kalleş zalim
Yaktırdın dostça canları
Kirlettin pak vicdanları
Düşman gördün aydınları
Karanlığı seven zalim
Akıttın gözde selleri
Acı kaplar gönülleri
İzzet’leri, Veysel’leri
Utandırdın sen be zalim
Acı kaplar Zamanım’ı
Ret etmişim mekanını
Cana kattım cananımı
Seni kalleş, korkak zalim
Ölümsüzleşen tinleri
Anarım her an onları
Kınarım kör inançları
Unutmam ki, seni zalim
Astın koca Pir Sultanı
Onu asan nerde hanı
Yaktın oyuzyedi canı
Lekeledin tüm Sivası
15.12.2002 Süleyman Zaman
Kayıt Tarihi : 29.6.2006 12:17:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiir Sivas'ta 37 canı yakanlar için kaleme alınmıştır. 02 Temmuz 1993 tarihi, insanlık açısından kara bir gündür. O günü küçük bir gurubun kışkırtmasıyla galeyana gelen halk; Madımak Otelinde bulunan 37 insanı yaktılar. Bu beni çok duygulandırdı. Bu konuda 3,4 adet şiir bir adet destan yazdım. Bunları antoloji dostlarıyla paylaşmak istedim. S.Zaman
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!