Hain Bir Pusu Şiiri - Gökhan Yavuzel

Hain bir pusuda kıstırılmışım,
Sırtımdan yaralı halde.
Tıkanmış puşt zulasından çıkamıyorum.
İçimde bir ölüm duygusu ki bastırıyor!
Devriyeler toplanmış etrafıma,
Günün kavurucu sıcaklığı
Geceye yansımış,
Ve ter basıyor her yanımı
Borulu anonslar,
Tehditkâr kızgınlıkla, adımı zikrediyor.
Ölüm duygusunu sapına kadar
tadıyorum.
Ama teslim olmuyorum!
Kimseye zarar da vermiyorum.
Elimde tabanca ve bir el bombası,
Kan kaybım kendimden geçiriyor.
Dört yanım sarılı, hareket edemiyorum,
Nefesimi bile sessiz soluyorum.
Kafama sıksam; acizliğinden intihar manşetleri
Dünyaya yayılacak.
Bitkin, çaresiz ve direnişten bedeni kanlı. Ama;
Onurlu bir teslimiyeti seçiyorum,
Hürriyet uğruna...
Ve gazeteler yazıyor;
Teslimiyeti korkusundandır,
Eli kanlının!
Gazetelerin aksine;
Kanı gövde ederdim pusuda,
Lakin göz yaşlarım vardı.