Sel gibiymiş göz yaşlarım
Sessizce ağlarken ebe’min kollarında
Hep susturdular konuşamadım
Hiç dinmedi göz pınarlarım ömrümce
Yıldım yanlış yargılardan
Dinledim insan-ı tanımak için
Tanıdıkça ağladım sessizce
Sevdanın ateşi eğer
Her an yanıbaşımda yatmasaydı
Ben bu yükü taşıyamazdım
Sevinçlerime biraz hüzün katan odur
En çaresiz anımda
Issız bir dere kenarını
Devamını Oku
Her an yanıbaşımda yatmasaydı
Ben bu yükü taşıyamazdım
Sevinçlerime biraz hüzün katan odur
En çaresiz anımda
Issız bir dere kenarını
şairler böyle ağlıyorlar işte
sessizce
yanarak
yazarak...
umarım daha yazdırmaz size bu tasalar...
saygılarımla..
erhan azbent
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta