Haiku Şiiri - Münzevî Muhayyelât

yaprak ve ben

bir dirlik bildirgesi değiliz

o ölümü

ben dirlik bildirgesini

savunuruz çünkü

durmadan

kelebek yaprak ve ben

bir ortodoks inzivanın kederiyle

kutsanmış suyun başında

kutladık dirlik bildirgesini

yaprak suyun üstünde ve ölü

kelebek ellerimde ve ölmek üzre

ben suyun içinde dipdiri

ölümü anlamaya çalışıyoruz

beraberce

her güvertede bir çatlak

yaşam sızıntısına açık

gemi maviye doğru yuvarlanacak

ölüm adressiz bir kaçık

yaprak

güvertede sızlayan güneşe sesleniyor

kelebek toprağın acıklı bölgelerine doğru çürümekte

ben hala dirlik bildirgesi okuyorum elimde kelebekle

ölümün bir varsayım olduğu zannıyla

güverte çatlak

hepimizin içine çok fena mavi sızıyor

benim

yaprağın

kelebeğin

ve ölümün

biraz yanılıyor güneş

böyle zamanlarda

kelebek oldukça huysuzlanıyor

gökyüzünün kuruluğundan şikayet ediyor su

ben biliyorum

değdikçe göğsüme güneş

dirlik bir ölüm fantazyasıdır

ellerim kirişte

kelebek öldü ölecek de

su da ki bu durgunluk niye..

artık denizden uzaklaşmak zamanıdır

toprak için

benim için dirliği birlemek

kelebek ve yaprak için

mavilenmek zamanıdır

gökyüzünden uzuun bahisler ederek

bir kelime karışıyor o sıra aramıza

henüz anlatamazlık evresini aşamamış

acemi bir kelime

yaprağa su diyor

haksız

suya mavi diyor kısmen haklı

kelebeğe hayat diyor

nispeten haklı

oysa her yaprak itiraz edebilirdi

denizin tuzlu varlığına

tuz yaprağa iyi gelirdi

kokmazlardı beraber olunca

bir vah

bir kıyamet değildi o sıra kelebek

mevsimin içinde yüzen bir ahh da değil

bir yokluk gürültüsü

bir hiçlik alameti de değilim ben

öyleyse bu kelimenin derdi nedir ki

bana ölü diyor

niye ki

birinci tekil değil bu kelime

ölüyüm demiyor

birinci çoğul da değil bu kelime

ölüsünüz demiyor

ikinci tekil

ve ikinci çoğul bu kelime

ölüsün diyor bana

ölüsünüz diyor

bana

yaprağa

kelebeğe

suya demiyor ama..

ben kelebeği ellerimde tutarken meğerse

suya mavi şarkılar da söylermişim

şiirler okurmuşum denizin kıyısından

dirlik bildirgesini ezbere de bilirim halbuki

ölümden korkmam

ölmekten korkarım o başka

kelimenin benimle bir derdi olmalı

bir alıp veremediği olmalı

benim kelebeği ellerimde tutuyor olmamadan

maviyi kutluyor

suyu kutsuyor olmamdan

beni suya yazılan bir şiir sanıyor olmalı evet

yoksa neden ölümden bunca bahsetsin ki

bana bakarken

kelimeyi kelama katılmaya ikna edersek eğer biz

kelebek yaprak su ve ben

ve mavi

haksızlığını anlayacak

ölümden dem vurup durmayacak

ölecek..