Hahkırış Şiiri - Zülfü Kılıç

HAYKIRIŞ

Hüzünlü bir sonbahar eylül'ünde
Sana gitme diyememenin pişmanlığıyla
Bir ömür boyu
Gönlümde yanan harım oldun
Senden sonra köşesine çekilmiş
Ölümden beter yalnızlığımla
Sensiz yüreğimde kaç güneş battı
Kaç gece sabaha ulaştı
Kaç mevsim geçti saymadım
Yıllardır İçimde debelenip duran sensizlik
Boynumda hep ağır bir yüktü
İliklerimi üşüten hevesim soğuk
Dilimde cam kesiği bir sessizlik
Nefesimi kesen
Bir bıçak saplanıyor göğsüme
Her gece özlem'in koynunda
Sonsuz bir kördüğüm
Yokluğun boğazında düğümleniyor
Gözlerime kapkara sisi çöküyor
Ruhum bir sır gibi gibi tenhasına çekilip
Sessizce meçhullerde kayboluyor
Çünkü senden sonra
Benden geriye
Ben diye bir şey kalmadı

ZÜLFÜ KILIÇ