Haftanın yedi günü gibiyim sevgili; altı günüm, sana kavuşacağım günün özlemiyle geçiyor. Gönlüm sadece bir günün vuslatıyla eriyor. Altı gün o bir güne imreniyor da onu kıskanıyorlar.
Birinci gün, senden uzak kaldığım ilk gün; özlemim daha o günden başlıyor. Arıyorum, soruyorum, eski anılarım gözümün önüne geliyor, öyle çoğalıyor ki, aklım şaşıyor. Bu duygular sarmalında dolaşıp duruyorum.
İkinci günde sana olan özlemim bütün benliğimi etkisi altına alıyor, aklımdan çıkmıyorsun. Yanımdaymışsın da elini tutuyormuşum, kokunu içime çekiyormuşum gibi duygularımı alt üst ediyorsun. Seni arzulamaya başladığımda tam da bu haldeydim.
Üçüncü gün, durgun bir gün; ama durgun dediğime bakma, düşlerimin durgun salındığı bir gün. Üçüncü günün benim için en önemli getirisi düşlerimde seninleyim; ya el ele ya dudak dudağa.
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta