Haftanın Günleri: 7.Pazar
Bugün Pazar,
Bugün beni ilk kez
Gökyüzüne çıkardılar..
Eskiden..çok eskiden
(Ben dedemin beşiğini
tıngır mıngır, sallar iken)
Bandırma’da bir hava alanı
Hava alanında İstanbul’a uçan
Uçaklar vardı.
Behey dünya..
Yerinde durmazsın
Bazen ileri,
Bazen geri sararsın..
Hiç dek durmazsın..
Sonra o uçaklar unutuldu,
Uçakların yerini ara vapurları aldı.
Uçaklar 15 dakikada,
Feribotlar 2 saatte götürür..
Dünya işte bazen
Tersine dönüp durur..
Ben o zamanlar küçüğüm, korkarım
Babam, dedi İstanbul’a gideceğiz ama
Bu kez uçakla,
Hadi hanım çantayı hazırla
Anam anlamadı,yine lazım olur diye
Bir koca bavulu denk etti
Babamda şafak attı..
Ya sen, ya bu bavul,deyince
Bavul ufak bir valize tahavvül etti..
Garip anam, zalim babam bir de velet..
Hava alanına avdet ettik..
Bekle Allah bekle
Bekle Allah bekle..
Annem her karga gördüğünde
İşte tayyare geldi, diye fırlar
Babam eteğinden çekip, şavullar..
Nihayet, gökyüzünden büyük bir
Kuş göründü, alanda koşup binanın
Önünde durdu…
Kapılar açıldı, Yirmi kadar yolcu,
Allahına duacı..
Alayı vala ile uçağa bindik..
(Uçak dediğim, bir kargadan irice..)
İçine girdik,taş arabası gibi,
Yürüyüp yürümeyeceği biraz şüpheli..
Epey bekledik, tamiratı varmış,
Dışardan, bağırış çağırış; çekiç; tokmak sesleri
Uçak hazırlanmış..
Ha gayret yavaş yavaş pistin başına geldi
Oradan taksi gibi yol alıp birden havalanıverdi
Aman Allah, bütün Marmara ayağımızın altında
(Ayak yanlış sözcük,
Kanatlarımızın altında..)
Tam onbeş dakika sonra İstanbul
Ufuktan sökün etti
Dilimizi dudağımızı kuruttu
Bizi şaşırttı gitti..
Bir iki tur attık üzerinde..
İki tur daha attık, ne oluyor derken
Anladık ki, uçağın iniş takımları
Daha açılmamış,açılamamış
Onları toparlamak için, bekliyorlarmış
Nihayet pistin ucu gözüktü
Bir Pazar günü uçağımız
Dualarla İstanbul’a avdet etti.
Uçağın içinde bekleriz,
Dakikalar geçti ne ses var ne nefes..
Ne oluyoruz yahu..!
Uçağın içinde tık nefes
Belli ki kafeslendik,
Hapisteydik, bekledik öylece,
Nihayet Pilotumuz, hoparlörde konuştu
Sayın yolcular,kapımız bozuktur,
Lütfen sizi şöyle Kokpitten alalım,
Sonra İstanbul’a salalım,
Ala ü vala ile kokpitten geçtik,
Pilotun merdivenlerinden
Hürriyeti seçtik..
Hala yaşadığıma dua ederim..
Daha nice yaşayacağımız günler varmış, derim..
O günden bugüne uçağa binmeye yeminliyim
Kayıt Tarihi : 26.7.2010 13:25:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Umutlara tımanır
Göz gözden aralanır
Hasretle yüz ıslanır,
Dağlardan dağ aşılır....
Uçağa yine bin gönül dostum. Dostça kalınız. Saygılarımla . Nazır Çiftçi // Ankara //16.09.2010
Saygılarımla...Ellerinizden öperim...
TÜM YORUMLAR (2)