Haftanın Günleri: 4. Perşembe

4. Perşembe

Perşembe Pazarı’nda bir kahvem var
Otururum, bütün ihtiyarlar beni bulurlar
Kimi oğlunu çekiştirir,”vefasız,” der..
Kimi kızını çekiştirir, damadına ver yansın eder
Ben hep dert dinlerim, kimseye anlatmam
Kendi dertlerimle o garipleri hiç ağlatmam
Ne olacak, şu dünyada üç günlük ömrümüz var
Anlatsam ne olur, anlatmasam ne çıkar.
Hele bir tanesi, pek dertli
Yıllarca Almanya’da çalıştım,dedi
Oğluma bir ev, kızıma bir ev aldım
Bir günden bir güne evlerine çağrılmadım
İstemem zaten, bir küçük evde otururum
Kiramı her ay muntazam gönderirim
Fakat yaşlılık işte, geçen ay banyoda düştüm
Ayağım kırıldı feleğim şaştı
Günlerce hastane köşelerinde kaldım
Herkesten biraz ağzımın payını aldım
Bir ders oldu bana hayat, görürler gününü
Sefa sür, işkence içinde geçirme ömrünü..
(Bu son nasihat banaydı, kulak arkası ettim
Duymamazlıktan geldim ama dikkat ettim..)
İyileşince, Gazinolara daha çok çıktım
Façayı düzdüm, kravat taktım,biraz azdım..
Bir hanımla tanıştım, tam 38 yaşında
(Ha hatırlatayım,bizimki 80 yaşında,bir piri fani)
Kadının evi var,fakat dul,bir çocuklu
Yalnızlıktan bunalmış, çok korkmuş,yani
Beni evine davet etti,gel beraber olalım dedi
Ben de kabul ettim, şimdi iyiyim hani
Her akşam beni banyoya sokar,baştan aşağı yıkar
Temiz çamaşırlar verir, yüzümü aklar
İşte böyle geçiyor günler,mutlu ve mesutum
Oğlan nerdeymiş, kız nerdeymiş unuttum..
Allah bir göz isteyince,iki göz veriyor
Bazen gözlerin ikisi de mavi renk oluyor
O gözlere bakınca kendimden geçiyorum
AIlahıma şükredip, rahatı seçiyorum.
Allah sizi de kurtarsın, kahve köşelerinden
Bir helal avrat versin, melaikelerinden
Amin,amin sesleriyle kahve inledi
Bu hikayeyi bir Perşembe günü bütün kahve
Hayretle, şaşkınlıkla,imrenmeyle dinledi.