Haftanın Günleri:3.Çarşamba

Çarşamba

Bu gün gitmek günü
Al eline çantanı
Kısa bir not yaz
Abbas yolcu,diye
Vur kendini yollara
Arabalara, ne bulursan artık
Bir kamyonun kasasında
Büzülmüş,Muş Rahva düzünde
Veya Erdek’e doğru sürüklenmek
Şöförün dalgınlığına getirip
Bir türkü söylemek:

“Gecem kara,bahtım kara
Yollarda sevdiğin yari ara..

Savrula savrula gidersin
Kah ormanlar içinden
Kah deniz büklerinden
Manzaralar seyredersin
Anadolu içlerinde,elinde
Bir kara somun
Yumul bakalım yumul..
Bu yolculuk nereye kadar
Nereye gidersen oraya kadar
Hadi tekrarla türkünü:

“Ay anam alnımda bıçak yarası
Kimse vermiyor yarimi bahtım karası”

Yağmur mu olur, dolu mu olur
Yollarda her bela seni bulur
Kamyonun kasası bu
Titrer durur,seni alır
Bir köşeden bir köşeye savurur,durur
Belin bıkkının ayrılır yerden
Farkın yok denizdeki ol mahilerden
Vurdukça dağların kokusu
Dilin dimağın kurur
Şafak rüzgarı,bağrından girer
Kalbinden vurur:

“Canım yanıyor anam canım yanıyor
Kalbimin içindeki dört yan kanıyor..”

Gönen derken,Çanakkaleyi geçtin
Bire gafil,niye kamyonu seçtin
-Ekmek parası baba, ekmek parası…
Tam altı saat Bandırma-İzmir arası
Savrula, dura uyuklaya, dona
Salihliyi geçtin,Manisa’ya varmadan
Kendinden geçtin.
Bir de baktın ki İzmir’de deniz
Sana gülüyor,
İzmir’liler çift yan olmuş el sallıyor..
Hadi bre Adem sen hep hayal et!
Bir iş tutmak uğruna kendini berbat et
Nereden nereye geldin bir gün içinde
Şöför geldik,dedi, paralar yandı
Çul çaput toplandı..
İşte İzmir’in evleri taştandır taştan
Şimdi ne yapıyor acep seni yaratan
Al sana bir türkü
Bu türküyle,yolculuk bir ömür sürdü..

“Gemim gider, yelkenleri atlastan
Kız seni alacağım hediyen bir altın tastan..”

Hadi uyan,bu gün Çarşamba, yolculuk günü
Tren bekliyor Garda üstü sürgülü
Askerler dolmuş, tüfekleri süngülü
Ben yandım anam, savaş var savaş
Çanakkale duman tüter,ne ekmek var ne aş..