Hafızlık Yolunun Yolcularına Şiiri - Sel ...

Ayrı kaldın; evden, anadan ve babadan,
Bir de vazgeçilmez tablet ve telefondan,
Cumartesi günleri çıkarsın yurdundan,
Zamanla gurbetliğe de alışır hafız.

Bir tarafta okul; diğer tarafta ezber,
Meşakkatli de olsa yürür hep beraber,
Hâlik ve halk katında olursun muteber,
Düşme ümitsizliğe, kolaylaşır hafız!

Başladınız okumaya Kur’ân; yüzünden,
Denediniz ezberleri amme cüzünden,
Çıkmayınız hocalarınızın sözünden,
Hafızlık size çok güzel yakışır hafız.

Duymuşsundur; emek olmadan olmaz yemek,
İşin özü içten hafızlığı dilemek,
Mühimdir unutmamak için yinelemek,
İlk önce çiğleri çiğner, pişirir hafız.

Üzülme! Yapılan ezber bazen paslanır,
Arada bir gerekirse onlar haslanır,
İşte o an kalıcı belleğe yaslanır,
Çalışarak mutlu sona ulaşır hafız.

Kur’ân’da bazı yerler benzer birbirine,
Hele sabret, hemen girme sinir krizine!
Fark et, anlayabilmek için düş izine!
O ayetlerlerle de bir gün barışır hafız.

Her bir sayfa sende bir şeyler hatırlatır,
Nemli gözyaşların ayetleri ıslatır,
Ezber yerleşince gönlünü rahatlatır,
Hemen olmazsa üzülüp ağlaşır hafız.

Ezberle ezberle nereye kadar, bitmez!
Bıraksam mı acaba? Bu iş böyle gitmez!
Bu sözler hafız adayını hiç terk etmez,
Şeytanın vesvesesiyle savaşır hafız.

Yansımış o Ku’rân’ın nûru yüzünüze,
Allah güç katsın ezberleme gücünüze,
Dönüş çabuk olsun birinci cüzünüze,
Yeter ki inan! Bu yol da aşılır hafız.

Anne ve babana nurdan taç takılacak,
Işığı gözü kamaştırıp parlayacak,
Cömertlik çok güzeldir, yok mu paylaşacak?
Şefaat hakkından bize de ayır hafız!