Nehir, suyunu iştiler, şehir oldu burada.
Ta o dağdan bu dağa oturdular, çok doldular.
Yürüdüler sokaklar çoğaldı caddeler şişti.
Hava alanı yapıldı uçaklar kalktı indi.
Yetmedi böyle gitmedi bak uzay istasyonu.
Bir arşın yeri kazdılar bin arşın gök delindi.
Biz yerli kalmıştık öğle baka kaldık, alıştık.
Arsız keşifçi uzayı istila edecekler.
Siz kimsiniz sizleri buralarda hiç görmedim.
Biz uzaylıyız meteor yağmuruyla gelmiştik.
Bu yerlerin yerlisi aynı bizim gibisiniz.
Evet, biz sizin geldiğiniz yerden geliyoruz.
Biz bir yerden gelmedik biz bu yerin yerlisiyiz.
Siz bizim öncülerimizdiniz hafızanız biz.
Bu uzaylı istilacılarda dönenleriniz.
Dünyanın dört bir yanına giden dönenleriniz.
Meteor yağmurlarıyla dünyaya nasıl geldik?
Dünya toprağına büyük katkı etkileşimle.
Dünyaya büyük bir yıldız çarpmıştı ay doğmuştu.
Uzaya savrulan meteorların dönmesiyle.
Su bağ tutma, içimizin dışımıza akarı.
Hava ağ yakalama, iç ve dış bir kapsanmamız.
Toprak çamur karılma, karıldıkça dokundukça.
Farklı kopuş farklı kavuşmayla can bütünleşme.
Kayıt Tarihi : 16.9.2024 10:34:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!