Hafızamda Köyüm Yetmişli Yıllarda Kaldı ...

Geride bıraktıklarımızı hep güzellikleriyle hatırlamak isteriz....
Özleriz....
O özlemi şiirinizde çok güzel anlatmışsınız...Tebrikler...

Biliyormusun senin bu özlemin aslında,hepimizin müşterek özlemi.Bu tür şiirlerinde insanın en zayıf yerini buluyorsun.Ve bu tarzına bayılıyorum.Kentin Bize yüklediği abuk sabuk yükler omuzlarımızda sanki bir hamal küfesi.Ve Yorulduğumuzu hissettiğimiz anda senin hissettiklerini hissetmek suretiyle derin bir nefes alıyoruz sanki.Orda bir köy var uzakta:)) Ve o köyde bıraktığımız tertemiz şeylerimiz. Gönülden kutluyorum bu güzel dizelerin için.Sevgiyle kal::))

.....insan doğup büyüdüğü yeri asla unutamaz....toprak kokusu bir girdi mi bünyeye,çıkması olanaksızdır...karadenizli olarak biz de köyümüze dönmüş gibolduk şiirinizde...kemençe sesi eksik kalmış ya olsun:))) usunuza sağlık...Yüksel özbek

GÜZEL KÖYÜM

Dünyaya değişilmez benim güzel köyüm var
Bu köyden olan herkes dostluk içinde yaşar
Kendi işi bitmeden sana yardıma koşar
İnsanları iyidir benim güzel köyümün

İçin huzurla dolar sabahları kalkınca
Kalbin yerinde durmaz o doğaya bakınca
Mest olursun kendini yükseklere atınca
Dağları da bir hoştur benim güzel köyümün

Bahar gelir her taraf bürünür sarılara
Çiçekler gereklidir bal yapan arılara
Bahar bir derman olur hasret çeken kullara
Hasreti güzel değil benim eşsiz köyümün

Bahar gelince köye sokaklar hep şenlenir
Bağ,bahçe,dağ,taş,ova yeşillerle bezenir
Tarlasında çalışan insanlarım gözlenir
Çalışması da güzel benim eşsiz köyümün

Temmuz ayı gelince yaylalara çıkılır
Horon yeri kurulup ateşleri yakılır
Yapılan skeçlere kahkahalar atılır
Eğlencesi güzeldir benim eşsiz köyümün

Eylül ayı gelince hüzün çöker köyüme
Analar yavrusunu yollar gurbet eline
Başında binbir dertle gider gene işine
Cefakar annelerle güzeldir benim köyüm

Ekim ayı gelince yalnız kalır yaylalar
Anneler yavrusuna hasret çekerek ağlar
Diliyoruz herkese nice nice sabırlar
Görüşmek dileğiyle elveda güzel köyüm...''
Sevgi ile kal...