HAFIZAMDA VEDA HACCI
HAFIZAMDA VEDA HACCI
Arafat’a gökten boşalırcasına rahmet yağdı
Eller açıldı duaya, gözlerden yaşlar çağladı
Söz verildi yüce Mevla’mıza; yürekler ağladı,
Mekke bize Nebi’nin Veda Haccını hatırlattı.
İnsan seli akıyor, hakikaten mahşer mi mahşer?
Beyazlara bürünen büyük bir ordu emir bekler
Dillerinde tekbir: Allahu Ekber, Allahu Ekber
Öylesine bir ses ki; adeta yer inler, gök dinler.
Hafızamda canlanmıştı o esnada Haccı Veda
Sevgi seli; anam-babam, canım sana olsun feda
Arafat’tan yankılandı dünyaya kutlu gür seda
Okudu çağlara ışık olan Veda Hutbe’sini.
Gözlerdeki yaşlar, yüreklere akmıştı besbelli
Hüzünlü bakışlar, seviyoruz seni Ey Sevgili!
Yükseldi Hatem-ül Enbiya’nın o mübarek eli,
Şahid ol Ya Rab! Dedi. Vazifemi ettim mi tamam?
Beytullaha asıldı kurtuluş reçetesi vesselam.
Mekke- Arafat 09.08.2019
Kayıt Tarihi : 31.8.2020 19:48:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!